Afbeeldingen

kunst-minimalisme-schilderij-Herman de Vries-1.jpg
kunst-minimalisme-schilderij-Herman de Vries-2.jpg
kunst-minimalisme-schilderij-Herman de Vries-3.jpg
kunst-minimalisme-schilderij-Herman de Vries-4.jpg
kunst-minimalisme-schilderij-Herman de Vries-5.jpg
kunst-minimalisme-schilderij-Herman de Vries-6.jpg
kunst-minimalisme-schilderij-Herman de Vries-7.jpg
kunst-minimalisme-schilderij-Herman de Vries-8.jpg

Biografie

 

Herman de Vries   1931

Is een Nederlands minimalistisch werkend beeldend kunstenaar.
Hij spelt zelf zijn naam zonder hoofdletters om “hiërarchieën te vermijden”, dus als herman de vries.
De kunstenaar maakt veel gebruik van natuurlijke en gevonden materialen. 

Herman de Vries volgde in 1949-51 een opleiding aan de Rijkstuinbouwschool in Hoorn.
Daarna werkte hij als landarbeider in Frankrijk en vanaf 1952 als plantkundige bij de Plantenziektekundige Dienst in Wageningen.

In 1953 begon hij zich naast zijn werk als plantkundige bezig te houden met het maken van kunst.
Zijn vroege werk bestaat onder andere uit collages van gevonden materiaal, zoals een van de muur afscheurde laag posters.
Hij gebruikte hiervoor de noemer collages trouvés, verwijzend naar de objets trouvés van Marcel Duchamp.

Materiekunst in wit, grijs en zwart

Later in de jaren 50 begint hij te schilderen in witte, grijze en zwarte tonen.
Deze rulle, voorstelling loze werken kunnen worden gerekend tot materieschilderkunst.
Rond 1960 werkte De Vries enkel nog met witte verf.
Zijn vroege werk staat daarmee dicht bij de informele kunst uit dezelfde periode.

Oprichting Nul Groep

In 1961 richtte Herman de Vries, samen met Armando en Henk Peeters van de Nul groep, het tijdschrift nul = 0 op.
Na twee uitgaves viel de redactie echter uiteen en De Vries zet het tijdschrift nog twee nummers alleen voort.

Intussen heeft hij zijn baan als plantkundige verruild voor een aanstelling als biologisch onderzoeker aan het Instituut voor Toegepast Biologisch Onderzoek in de Natuur (ITBON) in Arnhem.
In zijn werk gebruikt hij nu kanswerking als een belangrijk beeldend middel.
Dit levert werken met willekeurig geplaatste blokken, stippen en letters op.

In 1970 verhuisde De Vries naar het Beierse dorp Eschenau en vanaf deze tijd vormen de natuur en Oosterse denkwijzen belangrijke elementen in zijn werk.
Verandering en tijdelijke ordeningen zoals die heersen in de natuur komen bijvoorbeeld tot uitdrukking in werken met gevallen boombladeren of in een verslag van een onderzoek naar planten gevonden op een afgeperkt stuk weiland.

Schilderijen met grassen, bladeren en takken

Vanaf de jaren 80 lag de nadruk in zijn werk op de verstoorde relatie tussen mens en natuur waardoor volgens Herman de Vries een belangwekkende bron van kennis verloren dreigt te gaan.
In boeken documenteerde hij een grote verzameling kruiden en gewassen, in werken op papier gebruikte hij verschillende soorten aarde als pigment en ook exposeerde hij grassen, geurige rozenblaadjes en planten met een hallucinerende werking.
Naast een groot aantal kunstenaarsboeken maakte De Vries ook foto’s, films en tekstwerken.

Bomenmuseum in Den Haag

In 1997 kreeg de kunstenaar de opdracht voor de ontwikkeling van een Bomenmuseum in de Haagse wijk Wateringse Veld.
Het bomenmuseum werd in 2008 officieel geopend en op 29 september 2011 helemaal afgerond.
Sinds 1976 verzamelt De Vries aarde over de hele wereld.
Deze collectie, met meer dan zevenduizend grondmonsters, is opgenomen in de collectie van het Musée Gassendi in Digne-les-Bains waar deze permanent tentoongesteld wordt als le musée des terres (het aardemuseum).

Het meer dan vijftigjarige oeuvre van De Vries laat de grote consequentie van zijn beeldend onderzoek zien en zijn voortdurende zoektocht naar vrijheid en openheid waarbij, zoals hij in 1965 al stelde, wetenschap en kunst geen tegenstellingen meer vormen.

Kunstwerken van Herman de Vries in musea

Werk van Herman de Vries bevindt zich onder andere in het Kröller-Müller Museum in Otterlo, Rijksmuseum Twenthe in Enschede, het Stedelijk Museum Amsterdam, het Gemeentemuseum Den Haag, museum Beelden aan Zee Den Haag, museum Voorlinden in Wassenaar, het Stedelijk Museum Schiedam, het Nederlands Letterkundig Museum in Den Haag, het Van Abbemuseum te Eindhoven, en in vele buitenlandse openbare collecties, waaronder de Staatsgalerie Stuttgart, de Bibliothèque nationale de France te Parijs, het Museum of Modern Art in New York, het Victoria and Albert Museum in Londen, de Nationalgalerie Berlin, en het Museo Ideale Leonardo da Vinci in Vinci.

Kunstvereniging Diepenheim heeft een collectie buitenprojecten van Herman de Vries: de Vlindertuin, de Seringentuin, de Wintertuin en De Waterlelies.

Biënnale van Venetië

Op de Biënnale van Venetië vertegenwoordigde herman de vries Nederland met de tentoonstelling to be all ways to be in 2015 in het Rietveldpaviljoen en daarbuiten.
Op het eiland Lazzaretto Vecchio, een voormalige kolonie voor pestlijders, bracht hij een aantal plaquettes aan met teksten.
Ook heeft hij een deel van het eiland aangewezen als ‘sanctuarium’, een gebied dat niet voor mensen toegankelijk is en waar de natuur haar gang kan gaan.
In het paviljoen toonde De Vries o.a. het werk from the laguna of venice – a journal dat bestaat uit 122 panelen met vondsten – planten, stenen,